Kritike

    Vi ste ovde:  
  1. Početak
  2. Kritike

Izložba slika Danila Vuksanovića

Muzej Srpske pravoslavne eparhije budimske, 28. jun – 30. avgust 2015, Sentandreja (Mađarska)

Pored svoje osnovne delatnosti koja proizlazi iz strukture muzejskih fondova i zbirki sa eksponatima najvećim delom iz XVIII i XIX veka, Muzej Srpske pravoslavne eparhije budimske u Sentandreji u proteklim godinama priredio je nekoliko izložbi i savremene umetnosti, pre svega slikarstva i grafike. Pored potrebe da se muzejskoj publici u Mađarskoj prezentuju i određena dostignuća savremenog srpskog likovnog stvaralaštva, važan motiv u organizovanju tih izložbi u Sentandreji bilaje i potreba da se srpsko umetničko nasleđe koje je u minulim vekovima nastalo na području Mađarske i kroz savremeno stvaralaštvo aktualizuje i na taj način približi publici. Naime, ponovno iščitavanje i tumačenje istorijskog nasleđa kroz savremenu umetničku delatnost pruža razgranate i strukturalno drugačije mogućnosti u odnosu na klasične muzejske prezentacije u kojim postavkama se u centru nalaze originalni eksponati i napor da se složena značenja iz prošlosti protumače današnjem čoveku.

Izložba slika Danila Vuksanovića "Impresum"
Galerija Atrijum Biblioteke grada Beograda, mart 2014.

Veoma plodan umetnički rad i bogata izlagačka delatnost Danila Vuksanovića upućuju na njegov kreativni potencijal koji je spreman i sposoban da prevaziđe nagomilane probleme sa kojima se susreću umetnici  - ne samo njegove generacije. Izvore tog uspeha moguće je tražiti u njegovom postojanom karakteru i ogromnoj posvećenosti umetnosti. Obezbedio je svojim radovima izrazitu slobodu izraza, taloge i slojeve raznih podsticaja, prave istorijske palimpseste. Njegov crtež ekspresivne snage opredeljuje sceničnost prikaza na bojenoj osnovi, tj. podlozi, ne simulirajući već istinski negujući žestinu i iskrenost svoje plastičke misli i neposrednost mladalačkog iskaza. Slojevitost slike je adekvatna slojevitosti ideja o kontinuitetima i diskontonuitetima kulture, o opasnostima od promena i uništenja konkretnih ostataka prošlih vremena. Tim svojstvima on se približio umetnicima koji se izražavaju putem grafita i ulične umetnosti (street art-a) i koji u svojim radovima pretaču sve, ili bar najveći broj aktuelnih socijalnih ili psiholoških problema.

Galerija SULUV-a, 11 – 23. novembar, 2013. godine, Novi Sad

Svojevremeno je Džordž Diki u okviru svoje institucionalne teorije uveo tezu da bilo koji artefakt, stvoren i načinjen predmet, može biti prihvaćen kao umetničko delo ako se predstavnici iz sveta umetnosti (galerije, muzeji, umetnički časopisi, univerzitetske katedre) dogovore i objasne zašto artefaktu dodeljuju status umetničkog dela. S druge strane u svojoj knjizi "Knjiga o čaju" Kakuzo Okakura citira jednog kineskog kritičara, koji se pre mnogo vekova žalio: "Ljudi sude o slikama pomoću svog uva."

Strana 1 od 7